भेट तुकोबाची
वैकुठवासी एक । भेटला मज वाट धरली आम्ही । पंढरीची त्याचे भलतेच साहस । म्हणे उजेड शोध मला रात्रीची साथ । तिमिरासाठी तो सांभाळे भार । स्वत:चाच स्वत: मी वाहतो भोग । चंद्रभागेत त्याचा त्यावर रोष । विटेचा सुटेना मोह मी असा शांत । माझा लोभ देहावरी त्याचा हा हट्टाहास । गोड व्हावा शेवट मी करतो आभास । सुख-दु:खांचा मी म्हणे तुकोबा। हाच का मोक्ष आता बुडवी गाथा । मोक्षासाठी तुका म्हणे विवेक । बस झाला खेळ मी करतो सुरवात । नव्या खेळाची