तुझ येण

तुझ येण 
तू जेव्हा आलीस 
तेव्हा सुर्यसुद्धा कोमेजला 
चांदण्यांच तर सोड , पण 
चंद्रसुद्धा स्तब्ध झाला …. 

तू जेव्हा आलीस तेव्हा 
रातराणीला पण दिवसा 
जाग आली ,
अन का कुणास ठाऊक 
दवबिंदुलापण दिवसा जाण आली …. 

तू थांबलीस तेव्हा 
गुलामोहाराने वर्षाव केला ,
डबक्याच्या पाण्यालापण 
गंगाजलाचा स्वाद आला …. 

पण …. 
तू जाशील तेव्हा 
मृगाचे चांदणेपण गळेल ,
रातराणी सुगंध विसरेल 
गुलमोहर बरसण  बंद करेल 
तू जाशील तेव्हा …. 
तुझ्यावर कविता करणारापण नसेल ….   

टिप्पण्या

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

महाराष्ट्रदिन

Atheist having spiritual experience

क्रांती