तुझ येण

तुझ येण 
तू जेव्हा आलीस 
तेव्हा सुर्यसुद्धा कोमेजला 
चांदण्यांच तर सोड , पण 
चंद्रसुद्धा स्तब्ध झाला …. 

तू जेव्हा आलीस तेव्हा 
रातराणीला पण दिवसा 
जाग आली ,
अन का कुणास ठाऊक 
दवबिंदुलापण दिवसा जाण आली …. 

तू थांबलीस तेव्हा 
गुलामोहाराने वर्षाव केला ,
डबक्याच्या पाण्यालापण 
गंगाजलाचा स्वाद आला …. 

पण …. 
तू जाशील तेव्हा 
मृगाचे चांदणेपण गळेल ,
रातराणी सुगंध विसरेल 
गुलमोहर बरसण  बंद करेल 
तू जाशील तेव्हा …. 
तुझ्यावर कविता करणारापण नसेल ….   

टिप्पण्या

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

हम इंसान बन गये..

It's not good bye.. It's see you later..

Atheist having spiritual experience